BİR ÇOCUĞUN ACISI
Dün bir çocuk gördüm yolda.
Yürüyordu önümde ağlaya ağlaya.
Yanına gidip sordum: Neden ağlıyorsun sen burada?
O da dedi ki ben ağlıyorum en değerli varlığıma.
Ben ağlıyorum onsuz kalışıma.
Ben isyan ediyorum hayatıma.
Feryadım artık onsuzluğa.
Ben kül oluyorum yana yana.
Ben nasıl dayanacağım onsuz kalmaya.
İşte bu yüzden ağlıyorum doya doya.
Dün bir çocuk gördüm yolda.
Yürüyordu önümde ağlaya ağlaya.
Yanına gidip sordum: Neden ağlıyorsun sen burada?
O da dedi ki ben ağlıyorum en değerli varlığıma.
Ben ağlıyorum onsuz kalışıma.
Ben isyan ediyorum hayatıma.
Feryadım artık onsuzluğa.
Ben kül oluyorum yana yana.
Ben nasıl dayanacağım onsuz kalmaya.
İşte bu yüzden ağlıyorum doya doya.
Sonra çocukla birlikte yürüdük o yolda.
O başladı biraz da olsun anlatmaya.
Ben de çalıştım onu anlamaya.
İsyanım var dedi bu yaşama.
Ben nasıl dayanacağım onsuz kalmanın acısına.
Ardından yine sordum: Neden ağlıyorsun sen şu anda?
Cevap veremedi bir türlü bana.
Sonra dedi ben gidiyorum şu karşıdaki mezarlığa.
Ve hıçkıra hıçkıra şunu söyledi: Ben ağlıyorum anama...
Ardından beraber girdik mezarlığa.
Gittik annesinin mezarının başına.
O ağladı hıçkıra hıçkıra.
Ben ise dua ettim Yüce Yaradana.
O yine söyledi: Ben ağlıyorum canıma.
Ben ağlıyorum canımdan kopan parçama....
O başladı biraz da olsun anlatmaya.
Ben de çalıştım onu anlamaya.
İsyanım var dedi bu yaşama.
Ben nasıl dayanacağım onsuz kalmanın acısına.
Ardından yine sordum: Neden ağlıyorsun sen şu anda?
Cevap veremedi bir türlü bana.
Sonra dedi ben gidiyorum şu karşıdaki mezarlığa.
Ve hıçkıra hıçkıra şunu söyledi: Ben ağlıyorum anama...
Ardından beraber girdik mezarlığa.
Gittik annesinin mezarının başına.
O ağladı hıçkıra hıçkıra.
Ben ise dua ettim Yüce Yaradana.
O yine söyledi: Ben ağlıyorum canıma.
Ben ağlıyorum canımdan kopan parçama....
MOCCCO
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder